Żylaki kończyn dolnych
Żylaki kończyn dolnych to trwałe poszerzenia żył powierzchownych będące wynikiem niewydolności żylnej. Niewielkie zmiany żylakowate występują u 20-35% osób, a zmiany bardziej rozległe u kolejnych 5-15%. Zachorowalność na żylaki zwiększa się z wiekiem.
Czynniki ryzyka
Rola czynników genetycznych nie została ostatecznie potwierdzona, ale występowanie zmian żylakowych ma często charakter rodzinny.
W większości badań wykazano większą częstość występowania żylaków u kobiet, ale należy wziąć pod uwagę fakt, że kobiety zgłaszają się do lekarza z tego powodu 8 razy częściej niż mężczyźni, u których obecność żylaków maskuje owłosienie lub ubranie. Stan naczyń żylnych pogarszają na przykład liczne ciąże, szczególnie jeżeli przed zajściem w ciążę występowały już objawy niewydolności żylnej.
Rozwojowi przewlekłej choroby żylnej, a zwłaszcza żylaków sprzyja także długotrwałe przebywanie /praca/ w pozycji siedzącej lub stojącej. Ryzyko wzrasta wraz z liczbą przepracowanych w ten sposób lat. Także wysoki wzrost jest czynnikiem predysponującym do rozwoju żylaków. Kolejnymi są dźwiganie ciężarów i praca w wysokiej temperaturze.
Objawy choroby żylakowej.
- uczucie ciężkości nóg,
- umiejscowiony, często okresowy ból nad zmienioną żyłą,
- tępe bóle kończyn dolnych po dłuższym staniu lub siedzeniu,
- uczucie ciepła i zastój żylny nad zmianami żylakowymi,
- obrzęki nóg pod koniec dnia (najbardziej widoczne w okolicy kostek),
- uczucie "niespokojnych nóg", nocne skurcze mięśni łydek,
- problemy psychologiczne i socjologiczne z powodu wyglądu nóg (przy dużych zmianach).
Diagnostyka
Ocenę zaawansowania chorób żył przeprowadza się, wykonując przede wszystkim badania ultrasonograficzne metodą dopplera.
Badania ultrasonograficzne dostarczają wszystkich danych niezbędnych do ustalenia przyczyny zmian żylakowych, oceny ich zaawansowania oraz podjęcia decyzji o wyborze metody leczenia. Ultrasonografia metodą dopplera jest badaniem referencyjnym w dziedzinie patologii żylnej i żylaków.